Çil

Biz biraz erken kaybettik hayatı. Erken farkına vardık bir bok olamayacağımızın. Erken vurdu vuran. Erken kaybettik heyecanla, arzuyla geçmesi gereken gençliği. Bir Pazar günü sabahı bile neşelendiremiyorsa seni, erken kaybettiğini anlıyorsun nefesini. İnsanlık bir hiç uğruna birbirini keserken senden çok uzak olmayan coğrafyalarda ve sen bir hiç uğruna yaşadığını, oyalandığını farkediyorsan senden bir hayır gelmez bundan sonra, farketmiyorsan daha acı. Bu yüzden öncekiler anlamıyor bizi, bu yüzden çok daha zor hayat. Onlar yaşlanana kadar dünyayı bir şekilde değiştirebileceklerine inandılar. Ama öyle bir kalıba sokulduk ki biz, ana-babalar farkında olmadan, ne geçmiş kaldı beyinlerde ne de varılacak menzilin yol haritası. Bu yüzden biz şımarık bir nesiliz, arada kalmış. "Böyle bir dünyaya çocuk getirmek istemiyorum.". İnan o da gelmek istemiyor.