Yolsuz

Kendini bulma yolunda kendini kaybetmiş biriyle konuştum geçenlerde. Yorgunmuş, yönleri karıştırmış. Her yol mu aynı kapıya çıkarmış, yoksa her kapı aynı yola mı açılırmış? Yoksa bunların hepsi yalan mıymış? Sonra başladım anlatmaya. "Uzay... Senin için ölmeye hazır, teklifini bekliyor. Bir yansıma alıp götürecek seni bu ülkeden. Yurdundan kopartılacaksın. Fısıltılar olacak kulağına yönelen, duymak isteyeceksin, duyamayacaksın. Kulağını tıkayan eller gibi gelecek bir karartı. Geçmişini özleyeceksin sonra. Eskilerden bir şeyler duyacaksın içinde, kokuyu arayacaksın, gözlerin onları görmek isteyecek. Şimdiyi yaşamayacaksın hiç, çünkü aslında şimdi diye bir şey yok, burası da yok. Hem bana sırtını dönüp dümdüz gitsen yolunu bulursun."Şaşırdı ama ne dediysem hemen yaptı. Koşarak uzaklaştı. Sağlığına...